babamızın sağlığı için ankaraya gitmek zorunda kalınca ilkkez kübramla 3 geceyi ayrı geçirdik...giderken durumu anlatmamıza ve kabullenmesine rağmen,anneannemizi çok üzmüş malesef :( bütün gün anne diye ağlamış...her telefonda geeeel diye bağırdıkça içim parçalandı...atlayıp dönmek geldi içimden ama bir parçam da ankaradaydı...çok zor iki gece geçirdik ve döndük...ama kuzu sarmam uyumuştu ve sabah bizi gördü...
'anne geldinmi seeen?'
-geldik annecim..
'nerdeydin sen?'
-babanın hastanesinde uyuduk annecim...
'babam iyileştimi?'
-iyileşti sayılır minicik kaldı...
'mimik mi kaldı?hadi gidin osaman iyileşin baba'
kendinden geçip babayı geri gönderecek kadar olgun kocaman bir yüreği var miniğimin...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder